THE PRIVATE STORIES AND OTHER...

artist Luigi Serafini

ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ ΜΙΚΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

Η Γυάλινη Μπαλαρίνα

 «Το χειρότερο απ` όλα ήταν όταν με κατάπιε το ψάρι. Ούτε κατάλαβα πώς σκοτείνιασαν όλα και κει που ήταν να πνιγώ  βρέθηκα στο στομάχι αυτής της ψαρούκλας. Σκοτάδι, βρώμα και γλίτσα. Θεέ και κύριε! Και όμως πρέπει να το ευγνωμονώ, αλλιώς θα έμενα στον πάτο της θάλασσας για πάντα, γλυκιά μου», είπε ο μολυβένιος στρατιώτης αναστενάζοντας....

Μικρό σημείωμα για εκούσιους, συναινετικούς, καθημερινούς βιασμούς.

Μικρό σημείωμα για εκούσιους, συναινετικούς, καθημερινούς βιασμούς. (Αντιστροφή, αναποδογύρισε το.) Σήμερα πάλι τα ίδια, με το που ήρθε,  ακούμπησε πάνω μου, έσκυψε με όλο το βάρος του, εγώ τον απέτρεψα, τραβήχτηκα, αυτός συνέχισε σαλιαρίζοντας, κάπως διπλώθηκα στα δυο και μετά φώναξα. Σταμάτησε αλλά δεν έφυγε, έμεινε εκεί δίπλα μου να με...

ΝΤΕΛΊΒΕΡΙ

  Ντελίβερι «Εγώ μια εβδομάδα τώρα βλέπω στον ύπνο μου πως έχω τρία χέρια. Τι να σημαίνει; είναι καλό άραγε;», είπα. «Πού να ξέρω! Εγώ βλέπω ένα χέρι, το δικό μου, να κρατάει ένα ποτήρι ουίσκι, πάω να το πιω, το λαχταρώ, αλλά το στόμα μου είναι σα ραμμένο. Δεν μπορώ να το ανοίξω και παιδεύομαι, δεν μπορώ να πιω το γαμωουίσκι». «Τι είναι...

Τη νύχτα που η Μαρίνα έφτιαξε τσίζκεικ με βατόμουρο

artist:Roman Zaslonov     Σκούπισε διακριτικά τις παλάμες της, που ίδρωναν, στη βαμβακερή - ολοκαίνουργια μπεζ απ` το ΖΑRA - φούστα της. Χαμογέλασε και στους δυο. Ταυτόχρονα σκέφτηκε πως αυτό ήταν ένα ψεύτικο χαμόγελο. Ένα σαν ζωγραφισμένο σε μάσκα χαμόγελο, και καθώς άκουγε τη σκέψη να γεννιέται στο νου της, ένοιωσε πως πράγματι, έτσι...

Η ΡΩΓΜΗ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ

         Στριφογυρίζεις  μέσα στο άδειο σπίτι και ανεβοκατεβαίνεις τις σκάλες. Πιο πολύ τις ανεβαίνεις παρά τις κατεβαίνεις. Που σημαίνει ότι βρίσκεσαι πιο πολύ πάνω, στο πάνω μέρος του παλιού παραθαλάσσιου σπιτιού, ενώ, ο χλιαρός αέρας του φθινοπώρου, που όμως κουβαλάει αρκετό καλοκαίρι μέσα του, έχει...

Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ

Από όλες τις αρετές ενός ανθρώπου υπάρχει μια που εγώ εκτιμώ περισσότερο από τόσες άλλες, αναγκαίες και επιβεβλημένες για ένα καλό χριστιανό, ώστε να μπορέσει να βρεθεί σαν έλθει το τέλος του, στη δεξιά του Κυρίου μας. Είναι χρησιμότατη η αρετή αυτή προπάντων όσο ο άνθρωπος κατέχει αξιώματα κοσμικά και καθήκον του είναι να υπηρετεί τη τιμή του...

ΞΕΠΝΟΟΣ

  Κάποιοι αυτοκτονούν χωρίς να θέσουν τέλος στη ζωή τους, λέει ο  Ζαφάρ (Rahman Zia-Haider) στο βιβλίο. Και τότε αυτός, κοίταξε τον εαυτό του και είδε τον αυτόχειρα, που ήξερε πολύ καλά. Με αδιαφορία – όχι!- αλλά με την παραλυσία του τρομαγμένου εμπρός στο ακατανόητο της θέσης όπου συνεχώς στρίμωχνε την ύπαρξη του. Και πιο...

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ Κυριακή 27 Φεβρουάριου 1972

Κυριακή 27 Φεβρουάριου 1972 Ξύπνησα ελαφρύς και μόνος μου στις 8.30. Η μάνα μου νομίζει ότι δεν θα πάω εκκλησία γιατί δεν ήθελα χθες βράδυ. Μα πρέπει να πάω γιατί πως αλλιώς θα συνεννοηθώ με τη Ράνια; Πήγα κάτω μόνος μου, ελαφρύς και μάλλον εύθυμος. Πήγα στον άγιο Σπυρίδωνα, εκεί ήταν τα αγόρια. Ίσως να πήγαινα στον άγιο Νικόλαο που ήταν τα...

ΠΑΡΑΦΕΡΘΗΚΕ

  Ξαφνικά, αργά το βράδυ ο φίλος μου Ν. μου τηλεφώνησε. Μιλάμε κάθε μέρα, αλλά πολύ  σπάνια τόσο αργά. Τελικά την έκανα εκείνη τη συζήτηση  με την Κ., όπως σου έλεγα χθες. Ναι, ε; Της είπα να χωρίσουμε. Ε, βασικά, δεν συζητήσαμε και πολύ, εγώ της είπα ότι … τέλος, θέλω να χωρίσουμε, να τελειώνουμε… Έλα ρε, για πες… Ήταν...

ΑΤΑΛΑΝΤΗ

    Κάθε βράδυ κάνω παρέα με τις φωτογραφίες σας, Παππού, και γιαγιά Γραμματική με το αυστηρό σου πρόσωπο, με κάνεις να μην αισθάνομαι καλά, μου θυμίζεις τα παιδικά μου χρόνια με τις λίγες χαρές και τις πολλές πίκρες.      Όσο ήμουν παιδάκι και δεν καταλάβαινα πολλά πράγματα, αισθανόμουν ευχαρίστηση να τριγυρνώ στα...

ΓΡΑΜΜΑ

ΓΡΑΜΜΑ 11.12.2017 Σταμάτησα να σου γράφω εδώ και δυο χρόνια. Δεν ήθελα, σαν να πείσμωσα ή να μπούχτισα με κάτι, δεν ξέρω … Δεν τα ψάχνω πια κάτι τέτοια, τα αφήνω να γίνονται έτσι όπως έρχονται… Κάνω διάφορα αυτό το καιρό. Όπως  την περασμένη Κυριακή το πρωί, πήγαμε με την Κ. σε ένα γνωστό μου να κάνει το μοντάζ ήχου για την παράσταση που...

ΔΕΝ ΤΡΟΜΑΖΩ ΟΤΑΝ ΑΡΧΙΖΕΙ ΝΑ ΜΙΛΑΕΙ

10.05.2016/Δεν τρομάζω όταν αρχίζει να μιλάει.   Αυτό είναι το δένδρο μου, μου είπε. Δεν κατάλαβα, την κοίταξα ερωτηματικά, σήκωσε το λεκιασμένο σαν παλιό ξύλο χέρι με τον δείκτη προς τα κει… έμεινα λίγο να παρατηρώ το χέρι που έδειχνε, μετά κοίταξα. Μα ποιο δένδρο, έκανα με απορία. Στράφηκα προς  το μέρος της, είχε σκύψει έτσι όπως...

ΉΘΕΛΑ ΚΑΙ ΓΩ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ

Ήθελα και γω να μιλήσω Όταν ο επιστήθιος και πλέον στενός μου φίλος, ο οδοντοτεχνίτης Άλκης Δ. μου τηλεφώνησε για να μου πει, πως ύστερα από αρκετά χρόνια θα γίνονταν μια επανασυνάντηση της «παλιάς φρουράς» - έτσι χαρακτηριστικά μου είπε - την Τετάρτη, είπα αμέσως ναι. Ναι, οπωσδήποτε θα ερχόμουν, γιατί ακριβώς αυτό, μια επανασυνάντηση της Ομάδας,...

KLAMA NA REY

KLAMA NA REY Περπατούσα απελπισμένος. Και δεν ήταν η πρώτη φορά. Διαπίστωνα με ανησυχία ότι αυτή η κατάσταση, να βαδίζω στα όρια του παραμιλητού, επαναλαμβάνονταν τόσο συχνά που άρχιζα να τη συνηθίζω. Είχα βέβαια κάθε λόγο να είμαι απελπισμένος, αφού, δεν μπορούσα να πραγματοποιήσω την πιο προσωπική και διακαή επιθυμία μου... Δηλαδή : Να πω (με...

ΚΟΙΤΑ ΤΕΣ

ΚΟΙΤΑ ΤΕΣ 23.06.2014 (ΔΙΗΓΗΜΑ ΚΛΙΚ ΣΤΟΝ ΣΥΝΔΕΣΜΟ)

H ΕΝΕΣΗ

Αργά το απόγευμα, σε μια παραλία Η Μάρθα φοράει ένα κόκκινο φόρεμα πάνω από το μαγιό της. Έχει ένα όμορφο πρόσωπο η Μάρθα, μεγάλα πράσινα μάτια και ζυγωματικά σλάβικα. Η Έμμα έχει πάρει τα ζυγωματικά της μαμάς της, όλα τα υπόλοιπα, μαλλιά, μύτη και χαρακτήρα από τον πατέρα. Η Σούζαν και ο μικρούλης Ντάνι είναι Μάρθα εκατό τα εκατό, με μακριά χέρια...

ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ

www.telospanton.com ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ (link)

ΥΓΡΕΣ ΔΙΑΦΑΝΕΙΕΣ ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΡΩΜΑ ΠΛΟΙΟΥ

Γυρίζω πάλι. Αισθήματα και εικόνες αρκούντως ασήμαντα και ανώδυνα, για αντιπαροχή.   Όμως. Στέκεται στη κουπαστή, κοιτάζει, ίσως ονειρεύεται, ίσως μέσα της να κλαίει, ίσως τίποτα από αυτά, ίσως να είναι ανάξια λόγου. Κάποτε τα μάτια, γυρίζουν διασταυρώνονται, αντιστέκονται και μετά φεύγουν προς σ` αλλά πεδία βολής. Τι μπορούν να κάνουν τα...

ΤΟ ΚΑΝΤΟΥΝΙ

Αγναντεύει από το καντούνι του σπιτιού της Ανεζίνενας μαζί με τις άλλες γριές, πέρα στη πλατεία, μπροστά από την Παναγία, το πανηγύρι και τα όργανα, το χορό που μόλις αρχίζει να ανάβει. Τι μπορεί να σκέφτεται η κυρά Μαριώ, τι μπορεί να λογάνε τα λυπημένα μάτια, μαύρα μια φορά και ένα καιρό; Τώρα έχουν εκείνο το ακαθόριστο θαμπό χρώμα που έχουν τα...

ΦΡΕΝΤΥ

Κάθε μήνα όταν είχε πανσέληνο, ο Φρέντυ, γίνονταν λυκάνθρωπος. Όλοι στη Μικρή μας Πόλη το γνώριζαν. Κι όμως έκαναν σαν να ήταν ένα μυστικό, αλλά τι είδους μυστικό είναι αυτό που όλοι το ξέρουν? Η οικογένεια του Φρέντυ, έμενε στα περίχωρα της κωμόπολης, σε μια μάντρα, με ένα σωρό παλιοσίδερα και παλιά πράγματα. Ο πατέρας του Φρέντυ, ήταν...

ΠΡΟΣ ΑΝΑΦΗ

 19/08/2013 Μου λείπεις. Πάνε 2 χρόνια τώρα, που έχω να σε δω, θα κλείσουν από τον Σεπτέμβρη του 11. Τώρα το νοιώθω πόσο μακριά με έχει φέρει ο χρόνος που αφήνω να κυλά, από τον γρανιτένιο Βούδα μες στο Αιγαίο πέλαγος. Καλοκαίρι του 2011, μέσα του Ιουνη, δεν χόρτασα, ξανάρθα στη αρχή του Σεπτέμβρη, πήρα το φως που χρειαζόμουν και με ...

g 9,81

g 9,81 Ο Οδηγητής! 0 Οοδηγητηηής! Ο ο Οδηγητής! Έτσι, με ένταση και τράβηγμα στα φωνήεντα. Με το μόρτικο και κάπως αγοραίο τρόπο που ένας λαϊκός πλανόδιος εφημεριδοπώλης θα διαλαλούσε τη πραμάτεια του, στέκονταν στην είσοδο της αγοράς και άλλοτε στο σταθμό του ΗΣΑΠ, τις Παρασκευές τα μεσημέρια στο σχόλασμα, έξω από το εργοστάσιο της...

MASTER, GAMER, FARMER

MASTER, GAMER, FARΜER Η κοπριά είναι το κλειδί! Είναι το υλικό για το λίπασμα. Χωρίς λίπασμα στους οπωρώνες, δεν υπάρχει παραγωγή και χωρίς παραγωγή μήλων και κερασιών δεν υπάρχει εισόδημα. Χωρίς συνεχή ροή χρημάτων το αγρόκτημα είναι καταδικασμένο στη στασιμότητα, stagnation όπως λένε στην οικονομική ορολογία. Τότε έρχονται οι τραπεζίτες, οι...

ΑΣΤΟΧΑ

  Μυρίζει θλιβερά άνοιξη από προχθές. Αέρας που μπαίνει από τα ρουθούνια, καταβαίνει μέχρι τις γάμπες του. Αισθάνεται την άνοιξη, εποχή των χυμών, να μπαίνει με σαρκασμό μέσα του. Έχει ένα αίσθημα θλίψης διάχυτης και βαριάς, κάτι βελόνες τον πληγώνουν εσωτερικά. Είναι αυτό το κάτι που του τρώει τα σωθικά και δεν μπορεί να κάνει τίποτα για...

Ο ΛΕΥΚΟΣ ΛΑΓΟΣ

Τόπος: η πόλη της Βιέννης Ποιοί: Έχουμε τρεις άντρες. Ένα μεσήλικα υπάλληλο σε διόδια, ένα γέρο φύλακα σε μουσείο, ένα φοιτητή. Εποχή: Χειμώνας Τις προηγούμενες από εκείνη την ημέρα έβρεξε πολύ και δυνατά, τόσο δυνατά που νόμιζε κανείς ότι είχε αναποδογυρίσει το ποτάμι.   Ο μεσήλικας Ο μεσήλικας υπάλληλος των διοδίων βρίσκεται στο πόστο του...

ΜΟΝΟ ΤΟ ΣΩΜΑ

ΜΟΝΟ ΤΟ ΣΩΜΑ   Μέσα σε κτήρια βομβαρδισμένα, σε χαλάσματα στεγάσαμε τον έρωτα στα χρόνια της χολέρας από παντού έπαιρνε μάτι ο θάνατος ρουφούσαν τη μυρωδιά του τα ρουθούνια μας ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών μας είχανε στο έλεός του εγκαταλείψει κι ο Παντοδύναμος απέστρεφε το βλέμμα του   Μόνο το σώμα μπορούσε ακόμη να ψελλίζει με...

ΑΡΗΣ ΓΑΡΟΥΦΑΛΗΣ - ΜΙΑ ΠΑΡΑΞΕΝΙΑ.

Στα Ωραιότερα Παραμύθια Του Κόσμου ανέφερα για την αφιέρωση,  του πιανίστα   Άρη Γαρουφαλή*.  Δεν ήξερα ότι είχε πεθάνει νωρίς το 2013. Το προσπέρασα. Το θέμα της ανάρτησης στο ιστολόγιο μου ήταν τα παραμύθια και παρ` όλο που στεναχωρήθηκα το απώθησα. Πέρασαν μερικές εβδομάδες , μα δεν το ξέχασα. Κάπου σε ένα μυθιστόρημα που...

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΙΑΣ ΒΡΟΧΕΡΗΣ ΠΟΛΗΣ

Τόπος.  Η πόλη Βροχή. Ασταμάτητη. Για μέρες, εβδομάδες, μήνες. Έξω.  Μέσα για χρόνια. Σιγανή βροχή, ψιθυριστή, λυπημένη και λυπητερή. Τραγουδιστή, όπως οι νότες οι βραχνές  βιολιού σε πανηγύρια νησιώτικα στο βόρειο Αιγαίο, κατακαλόκαιρο της νιότης σου. Τραγουδιστή πάνω σε τσίγκους, πάνω σε κόκκινες στέγες, πάνω σε χαλκόχρωμα φύλλα,...

Ο ΔΡΑΠΕΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΡΚΟΥ (2)

Το Πορτοκάλι Παρ. 10/2/2023 Είχα πάει μέχρι την πλατεία Εσκί Σεχίρ – πρώην Κουμουνδούρου-  όπου οι τούρκοι στρατιώτες  οργανώνουν και μοιράζουν το συσσίτιο. Την ώρα που μας έβαζαν σε ουρές, για τη διανομή, το ερείπιο που κάποτε ήταν το υπουργείο Εργασίας ανατινάχτηκε μέσα σε ένα χαμό από σκόνη και μπάζα, με ένα υπόκωφο θόρυβο σαν να...

ΒΙΒΛΙΟΝ ΠΡΟΣΕΥΧΩΝ Ή ΣΥΝΕΚΔΗΜΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ

   Θόλωναν  τα γέρικα μάτια. Δάκρυζαν μέσα απ`τα χοντρά ματογυάλια. Απ`τα χείλη του έβγαινε ένας συριγμός, σαν ρόγχος. Οι μέρες του Γέροντα ήταν μετρημένες, ειχε ζήσει πολύ , παρά πολύ και το γνώριζε. Διάβαζε το Συνεκδημον συλλαβιστά, με κόπο, τα μικρά γραμματακια του ίσα που τα ξεχώριζε, οι χιλιάδες φορές πουχε ψάλλει τις προσευχές...

ΚΑΚΟΣ ΚΑΙΡΟΣ 6NOV2013

Γρήγορα. Κακός καιρός. Μεγάλη Απουσία. Loops- Ουπς! Πάτησε την σκανδάλη η ποιήτρια Ανν Σέξτον, με τα σχισμένα χείλη και τα μήλα κάτω από τα μεγάλα μάτια. Γενναία σαν γυναίκα γενναιόδωρη σαν άνδρας. Γρήγορα. Τρέχα. Να της γράψεις δυο γραμμές… Καθώς περπατάς στη ψυχρή χτικιάρικη Αθήνα, Βυθισμένη Σταδίου, τρέχεις στο  βιβλιοπωλείο, γνωρίζεστε,...

ΓΚΑΟΥΡ ΤΑΡΖΑΝ

Υπάρχουν εποχές που μας διαλέγουν. Χωρίς να το ξέρουμε, είμαστε ήδη διαλεγμένοι, είμαστε οι διαλεχτοί! Συμβαίνει αυτό όταν περνάμε κάτω από δύσκολα άστρα. Μέσα μας ζουν οι πεθαμένοι, κάποιοι από αυτούς μας έχουν διαλέξει, γιατί χρωστάμε… κάτι από αυτούς ζει μέσα μας μυστικά και έχει παράπονο. Εμένα, ένας πεθαμένος που έχει παράπονο, είναι ο θείος...

ΜΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΤΙΣ ΤΣΕΠΕΣ

           Κοιτάς ίσια μπροστά σου καθώς βαδίζεις γρήγορα, σχεδόν τρέχεις στη λεωφόρο Αλεξάνδρας, εχεις συνείδηση της εικόνας σου σαν σε καθρέπτη, είσαι πελιδνός, σχεδόν άσπρος, τα μάτια σου έχουν γίνει δυο μαύρες σχισμές, τα δάχτυλα σου τρέμουν το ενα ανεξάρτητα απο το άλλο, το κορδόνι του ενός...

BLIND BLOODY DATE

BLIND BLOODY DATE Εκείνο το απόγευμα του Φλεβάρη έπεσε τουρκουάζ χαλάζι στη Αθήνα. Φυσούσε και είχε ένα καιρό άστατο και μπαμπέση που τη μια έδιωχνε τα μολυβένια σύννεφα και την άλλη σκοτείνιαζε και αστραποβροντούσε. Ειχε πια σουρουπώσει για τα καλά και το τελευταίο φως της μέρας έδινε θέση στα φώτα της πόλης    Ο Ανδρέας ξεροστάλιαζε...

ΜΙΓΚΕΛ Ο ΓΑΤΟΣ

      Ονομάζομαι Hugo Mansur. Γεννήθηκα πριν 40 χρονια στο Μπερμιγχαμ της Αλαμπάμα και πέθανα στις 6\12\2007 στη Νέα Μάκρη, ενα προάστιο 30 χιλμ. απο την Αθήνα. Αυτή είναι η εξιστόρηση των γεγονότων που οδήγησαν στο θάνατο μου και για την ακρίβεια στην εν ψυχρώ δολοφονία μου. Θέλω να περιγράψω με ακρίβεια και συντομία τα...

ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΦΤΑΝΕΙ Η ΘΑΛΑΣΣΑ…

Τα καλοκαίρια όταν σουρούπωνε μαζί με τη μαμά αγναντεύαμε με τις ώρες το πέλαγο. Εκείνη  νόμιζε ότι έτσι ερχότανε πιο κοντά στο μπαμπά, που θαλασσοδερνότανε. Εγώ χάζευα τις βαρκούλες και σκεφτόμουνα ότι είναι δεμένες τόσο  γερά που δεν ξεφεύγει καμιά τους, όσο κι αν φυσάει. Συχνά βαριόμουνα και στριφογύριζα γύρω από τη φούστα της,...

ΦΡΑΝΣΙΣΚΟ ΔΕ ΝΑΠΟΛΙ

ΦΡΑΝΣΙΣΚΟ ΔΕ ΝΑΠΟΛΙ "...αν βουληθείς να μ'αρνηθείς και να με λησμονήσεις, να πέσεις σε Φράγκικα σπαθιά, σε Καταλάνου χέρια"  (παραλαγή από την Υπάτη, <της απαρνημένης>) Από το  μοναδικό παράθυρο, φαίνεται ένα κομμάτι γαλανού ουρανού με λίγα ανάλαφρα άσπρα σύννεφα, οι λόφοι όπως ξεχύνονται δυτικά της Κορίνθου, μετά η στενή θάλασσα...

ΠΡΟΣΕΥΧΗ

                                           Στα ποτάμια της μνήμης μας, στις μεγάλες λίμνες του παρελθόντος μας, στα βροντερά πιθάρια των...

Ο Μανούσος

              - Τώρα θα σας πω το δικό μου μυστικό, που με βαραίνει πολλά χρονιά και, μα το θεό σε κανέναν δε το τοχω μολογήσει και το έχω μεγάλο, μα μεγάλο βάρος μέσα μου.            Κοιταχτήκαμε λίγο αιφνιδιασμένοι, είχαμε καθίσει μετά το πρωινό...

H Eθνική Οδός Μητροπολέως

Σήμερα πέθανε η Σουζάνα Γιορκ. Είναι πρωί και ακούω τις μουσικές του Κ. Τζουμα στο ράδιο…  Τη Παρασκευή πέθανε ο θειος Στράτος. Η κηδεία έγινε το Σάββατο, ήταν μια ωραία κηδεία και μου άρεσε. Το βράδυ πήγαμε στα γενέθλια του Θ. στη Κυψέλη. Ο Θ. είναι σχεδόν κουφός, αλλά δεν το παραδέχεται, βάζει τη μουσική πολύ δυνατά, ώστε οι καλεσμένοι του...

Εγώ πότε θα πάρω το Νόμπελ;

¨Δέν ξέρω τι να κάνω. με έχει αφήσει μόνη με ένα μωρό,  τι κάνω όμως δεν ξέρω, το πήρα κι έφυγα και αισθανόμουν ωραία, ένα δικό μου παιδί για πρώτη φορά κατάδικό μου, αλλά τώρα κόλωσα, πάντα παρορμητική, έτσι παντρεύτηκα και τον άχρηστο, για να ξεφύγω και τελικα βούλιαξα πεισσότερο στα σκατά. Δεν ξέρω τι κάνω, με έχει αφήσει μόνη¨. Η Ελένη η...

ΡΟΗ ΣΚOΤΕΙΝΗ

 Περίμενε, ενώ το ταξί πάρκαρε με την όπισθεν. Κρατούσε το τσιγάρο και το έπαιζε  σαν ξυλάκι ανάμεσα στα δάχτυλα του. Στο γκαράζ δεν άναβαν ποτέ τσιγάρο. Παλιά ναι. Άναβες τσιγάρο οπότε και όπου ήθελες, στο γκαράζ, μέσα στο ταξί, παντού, τώρα όχι. -  Πάμε στου «ΣΤΑΥΡΟΥ» για καμιά μπύρα, να τσιμπήσω κάτι πριν αναλάβω βάρδια; Είσαι...

ΜΑΤΙΑ ΓΡΑΜΜΕΝΑ

Τα μάτια τους είναι ανοιχτά. Τα μάτια τους είναι σφαλιστά, σφιχτά. Καίνε από το βούρκωμα. Αχνίζει μπρος στα πεδία της όρασης τους. Κάθε νύχτα κλαίνε. Και τη μέρα είναι υγρά, έτοιμα να κλάψουν. Γύρω τους, είναι σκοτεινά όλη μέρα. Μάτια γραμμένα με αισθήματα και νοσταλγία. Μάτια χαρακωμένα  από ρυτίδες που κάθε μια τους είναι ιστορία. Δεν...

ΜΕΓΑΡΟ ΜΕΡΛΙΝ

           - Πάλι μέχρι αργά έμεινες στο γραφείο. Έρημο το μέγαρο της πλατείας Κάνιγγος και σκοτεινό, μονό το δικο σου γραφείο ξενυχταει. Περασμένα μεσάνυχτα Παρασκευής, δεν κατάλαβες πόσο αργά είναι. Τεντώθηκες, χασμουρήθηκες και σηκώνεσαι, για να φύγεις επιτέλους. Κοιτάζεις τα άδεια γραφεία των...

ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΑ

ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΑ ΠΕΤΡΟΣ - Έλα βαλε ένα ποτηράκι, Αντρέα και κάτσε να πιεις μαζί μου. Έλα μη χασομεράς, κάτσε. Άντε στην υγεια μας! Τι έχω? Τα νεύρα μου έχω, αδελφέ, τι να ‘χω? Τα τσούγγρισα με το Νεέμαν και με το Ελιάβ το φούρναρη. Ναι και με τους δυο, ήταν εδώ πριν από σένα… Τι? Είναι καλοί γείτονες? Ναι , βέβαια μέχρι τώρα! Εντάξει,...

Η ΒΟΥΛΗΣΙΑΡΧΙΑ

  3/6/1989 ΣΑΒΒΑΤΟ Μπύρα, βότκα, καπνός, stelazine- Κοκτέιλ. Αν δεν γίνεται να προσεγγιστεί ο τεχνητός παράδεισος τουλάχιστον ας ξυρίσουμε τις γωνιές της μελαγχολίας και της αγωνίας. Μια έστω τεχνητή ηρεμία, είναι ένας υποφερτός συμβιβασμός. Εβδομάδα συναυλιών με CURE και PINK FLOYD και Ρένα, ανόρεκτα, ξενέρωτα, χωρίς γυαλάδα στο μάτι… Φεύγει...

OI ΤΡΕΙΣ ΔΟΥΚΙΣΣΕΣ

1.ΤΟ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ Παρασκευή 12 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021 Θα άρχιζα με το << Δεν μου αρέσουν οι μεγαλόστομες και ηχηρές δηλώσεις>> αλλά θα ήμουν ψεύτης. Το αντίθετο και επί πλέον, μου αρέσουν οι φιλοφρονήσεις και οι κολακείες , ναι, διψώ για αναγνώριση και ακόμη πιο πολύ για αναγνωρησιμοτητα! Αλλά αν δεν έχω τίποτα από όλα αυτά, ο οίκτος, μου...
Προϊόντα: 1 - 47 από 47