ΣΚΕΨΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ, 180 ΧΡΟΝΩΝ ΠΑΛΙΑ/ 01.05.2014

Σκέψη (Μιχαήλ Λέρμοντοφ)

 

Θλιμμένα στη γενιά μου κοιτάζω!

Το μέλλον της – κενό ή σκοτεινό,

Όπου υπό της γνώσης και της αμφιβολίας το βάρος,

Αδιάκοπα με την αδράνεια παλεύει.

Πλούσιοι είμαστε, σχεδόν από την κούνια,

Με των πατέρων τα λάθη και τη γνώση τη στερνή,

Η ζωή μας γεμάτη βάσανα είναι, σα δρόμος ίσος μα άσκοπος πολύ,

Σα γλεντοκόπι σε άγνωστου γιορτή.

Για το καλό και το κακό αναίσχυντα αδιάφοροι,

Χωρίς ν’ αγωνιστούμε μαραζώνουμε στης κονίστρας την αρχή ∙

Μπροστά στον κίνδυνο ντροπιαστικά είμαστε λιγόψυχοι

Μπροστά στην εξουσία– σκλάβοι σιχαμεροί.

Έτσι ο αδύναμος καρπός, ώριμος ο καιρός του φτάσει

Μήτε το γούστο, μήτε το βλέμμα μας χαροποιεί,

Ξενομερίτης ορφανός ανάμεσα κρέμεται στα άνθη,

 

Της πτώσης του η ώρα θε να 'ναι της στιγμής η ομορφιά!

Το νου μας θανατώσαμε με επιστήμη άγονη,

Ζηλότυπα αποκρύβοντας από γνωστούς και φίλους

Τις καλύτερες ελπίδες και την ευγενική φωνή

Με των γελοιοποιημένων παθών τη δυσπιστία.

Το κύπελλο της απόλαυσης μόλις αγγίξαμε

Μα της νιότης τις δυνάμεις δε φυλάξαμε ∙

Φοβόμασταν κάθε χαράς τον κορεσμό,

Για πάντα χύσαμε τον καλύτερο χυμό.

Της ποίησης τα όνειρα, της τέχνης τα έργα

Το νου μας με ενθουσιασμό δε λεν να συγκινήσουν ∙

Στο στήθος μας απομεινάρι αισθήματος ζηλότυπα φυλάμε –

Κρυμμένο το ‘χουμε από τσιγκουνιά, άχρηστος θησαυρός.

Τυχαία μισούμε κι αγαπούμε,

Μήτε στην έχθρα, μήτε στην αγάπη, τίποτα δε θυσιάζουμε,

Και βασιλεύει μέσα στη ψυχή μια ανεξήγητη παγωνιά,

Όταν η φλόγα καίει στο αίμα.

Και  μας είναι πληκτικά των προπατόρων μας τα πολυτελή συμπόσια,

Η φιλότιμη, παιδική τους διαστροφή ∙

Στο τάφο βιαζόμαστε να πάμε χωρίς ευτυχία, χωρίς δόξα,

Κοιτώντας προς τα πίσω ειρωνικά.

Σα πλήθος σκυθρωπό και γρήγορα λησμονημένο

Από τον κόσμο τούτο θα περάσουμε αθόρυβα και χωρίς ν’ αφήσουμε ίχνος,

 

Δίχως μια σκέψη γόνιμη στους αιώνες ν’ αφήσουμε,

Μήτε με τη μεγαλοφυΐα του έργου που ξεκινήσαμε.

Κι η στάχτη μας με την αυστηρότητα του δικαστή και του πολίτη,

Τους απόγονους θα προσβάλει με στίχο περιφρονητικό,

Με την πικρή ειρωνεία του άσωτου υιού

Απέναντι στο σπάταλο πατέρα.

 

Μετάφραση από τα ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης--> ΑΠΟ ΤΟ-->(samizdatproject.blogspot.gr)

(MIXAHΛ ΛΕΡΜΟΝΤΩΦ (1814-1841)