ΒΑΔΙΖΩ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΣΤΟΕΣ ΤΩΝ ΗΧΩΝ/ 13.10.2014

ΒΑΔΙΖΩ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΣΤΟΕΣ ΤΩΝ ΗΧΩΝ/ 13.10.2014

βαδίζω μέσα στις στοές των ήχων,

ρέω ανάμεσα στις παρουσίες που αντηχούν,

σαν το τυφλό διασχίζω τις διαφάνειες,

ένας αντικατοπτρισμός μ` εξαφανίζει, γεννιέμαι μέσα σ` έναν άλλον,

ω δάσος με τους μαγεμένους κίονες,

κάτω απ` τα τόξα του φωτός διεισδύω

σε διαδρόμους φθινόπωρου διάφανου…

{Πέτρα του Ήλιου, Octavio Paz, μετφρ. Γ.Β Μακρή}

 

Τρέχοντας με 100 μίλια την ώρα με το ποδήλατο μου μάρκας IDEAL ελληνικής κατασκευής και προελεύσεως έπεσα πάνω στον Ηλία Πετρόπουλο, στην οδο Ερμού την ώρα της κηδείας του, όταν φίλοι και συγγενείς του σκορπούσαν τις στάχτες του, εκεί, στο μέρος όπου ονόμαζαν οι Αθηναίοι,  Δημόσιο Σήμα. Ηταν καλοκαίρι και αποφάσισα ότι και γω ανήκα στους φίλους και συγγενείς. Εκτοτε άρχισα να συγγενεύω με διάφορους συν-πεθαμένους  του Ηλία Π.. Ιδιαιτέρως δε, με ενδιέφεραν κάποιοι ιδανικοί αυτόχειρες την εποχή όπου άνθιζαν οι Έλληνες μπίτνικς, οι υπαρξιστές και σουρεαλιστές πάσης φύσεως …(ΕΔΩ πχ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΠΤΑΜΕΝΗ ΠΑΡΑΓΚΑ ΤΟΥ ΣΙΜΟΥ)

Έτσι βρήκα και διάβασα τα ΓΡΑΠΤΑ ΓΙΩΡΓΟΥ Β. ΜΑΚΡΗ  ( Νομίζω δε, ότι είναι πολύ καλύτερος ποιητής από ότι πεζικάριος!)

Κ.Β.13.10.2014

ΓΡΑΠΤΑ ( ΜΑΚΡΗΣ )

  Τα ΓΡΑΠΤΑ  του Γιώργου Μακρή, κυκλοφόρησαν το 1986 από την Εστία, τα επιμελήθηκε ο ποιητής  Ε.Χ.ΓΟΝΑΤΑΣ. Το 90% απ' αυτά βρέθηκαν και διασώθηκαν από τον φίλο του Μακρή, Άγγελο Καράκαλο και παραδόθηκαν στον Γονατά μέσα σ' ένα τσουβάλι. Σε αρκετούς ο Μακρής ήταν γνωστός από το ποίημα του Μ. Σαχτούρη Έζησα Κοντά (μνήμη Γιώργου Μακρή) από τη συλλογή Το Σκεύος (1971) που εισάγει στα ΓΡΑΠΤΑ:

 

 

Έζησα κοντά στους ζωντανούς ανθρώπους

κι αγάπησα τους ζωντανούς ανθρώπους

όμως η καρδιά μου ήταν πιο κοντά

στους άγριους άρρωστους με τα φτερά

στους μεγάλους απεριόριστους τρελλούς

κι ακόμα στους θαυμάσια πεθαμένους.

 

 Γιώργος Μακρής,(1923-1968), ο ποιητής  που πήδησε από την ταράτσα της πολυκατοικίας του, στα 45 του, το 1968, (λένε ότι είπε στον θυρωρό που τον ρώτησε που πάει «μην ανησυχείτε, θα κατέβω αμέσως»)  έχοντας ως τότε δημοσιεύσει μόνο ένα κείμενο με την υπογραφή του, στο πρώτο τεύχος του περιοδικού ΠΑΛΙ το 1964: μια μετάφραση του ποιήματος Πέτρα του Ήλιου του Octavio Paz…

  Από τα ΓΡΑΠΤΑ του, το πιο πολύ διαβασμένο, είναι η Προκή-ρυξη αρ.1 του ΣΑΣΑ (Σύνδεσμος Αισθητικών Σαμποτέρ Αρχαιοτήτων) για την ανατίναξη της Ακρόπολης!

ΚΛΙΚ ΕΔΩ ΓΙΑ ΤΑ ΓΡΑΠΤΑ ΚΑΙ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ Γ.Β. ΜΑΚΡΗ.

 

Η Κοπέλα με τα Μώβ. Ελένη Κατάκη, 1963

Στο βιβλίο ΓΡΑΠΤΑ ΓΙΩΡΓΟΥ Β.ΜΑΚΡΗ (Εκδόσεις Εστία), υπάρχει και μία φωτογραφία ενός πίνακα της στενής φίλης του Μακρή, Ελένης Κατάκη. Παρουσιάζει μία κοπέλα που πέφτει από βράχο στη θάλασσα. Η «κοπέλα με τα μωβ», προσπαθεί με βουτιά θανάσιμη να περάσει.. πού αλήθεια;… Η Ελένη Κατάκη, αυτοκτόνησε το 1963, στη Βιέννη (όπου σπούδαζε Ψυχολογία), αφήνοντας στον φίλο της Γιώργο Μακρή, τον πίνακα αυτόν, σαν κρυπτογραφημένο μήνυμα. Από τότε, κανείς δεν μπήκε στον κόπο να μάθει γιατί άραγε αυτά τα παιδιά  με σάλτο μορτάλε και ουσίες γίνονταν "ιδανικοί αυτόχειρες"...ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

Η ΕΛ. ΚΑΤΑΚΗ 1960 ΦΟΤΟ ΑΠ` ΤΟΝ Γ.Β.ΜΑΚΡΗ

    Σ.Α.Σ.Α. να ανατινάξουμε την ακρόπολη !

    ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ Αριθ. 1

    Έχοντας κοινή αισθητική και κοσμοθεωρητική άποψη, πως η καταστροφή κι η θνητότητα της μορφής των όντων περιλαμβάνονται στο περίγραμμα της ολοκλήρωσης της ζωής.

    Έχοντας βάλει σκοπό μας την καταστροφή του Παρθενώνος, μ’ απώτερο σκοπό την παράδοσή του στην ουσιαστική αιωνιότητα, που δεν είναι παρά η χωρίς επίγνωση ροή κι η πλούσια σε πιθανότητες αυτόματη μετασκευή της ύλης, που κακώς ονομάζουμε ‘χαμό’.

    Αντιπαθώντας τη χρονική και ιστορική κατοχύρωση της Ακρόπολης, σαν κάτι ανήκουστο και ξένο προς τη ζωή.

    Νιώθοντας απαραίτητη την ανάγκη της αιωνιότητας στην τέχνη, μόνο κατά τη διάρκεια της ώρας της δημιουργίας.

    Καταλαβαίνοντας τον Φειδία, που έδωσε μεν στο έργο χρονοϊστορική υπόσταση, χωρίς όμως να είναι τίποτα παραπάνω στα πλαίσια της υποστασιακής αιωνιότητας, για την οποία δεν υπάρχει χρονική διάρκεια και που γι’ αυτήν ένα δευτερόλεπτο δεν έχει διαφορά από τρία δισεκατομμύρια αιώνες, χάρη στις βουλητικές της ιδιότητες και στη δυναμική της χροιά, που μόνο στ’ άτομα νοούνται και κανέναν δε νοιάζει ο αριθμός των ατόμων αυτών.

    Μισώντας τον Εθνικό Τουρισμό και τις εφιαλτικές- φολκλόρ αρθρογραφίες γι’ αυτόν.

    Νομίζοντας πως κάνουμε μια ανώτερη καλλιτεχνικά πράξη, όντας σίγουροι πως όλη η γελοία και ψεύτικη επιβίωση όχι μόνο δε συγκρίνονται, έστω και μειονεκτώντας, μ’ ένα λεπτό ενεργητικής δράσης κι απόλαυσης, αλλά και καλλιτεχνικά είναι βλαβερή, προετοιμάζοντας ερασιτέχνες περιηγητές και ευνούχους.

    ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ

    Να θέσουμε ως σκοπό μας την ανατίναξη αρχαίων μνημείων και την προπαγάνδα κατά αυτών.

    Πρώτη καταστροφή ορίζεται η ανατίναξη του Παρθενώνα, που μας έχει κυριολεκτικά πνίξει.

    Η προκήρυξη αυτή δεν αποσκοπεί παρά να δώσει ένα μέτρο απ’ το σκοπό μας. Είναι ένα βλήμα που ξεκινάει με λίγες πιθανότητες για στόχο τους πολλούς, μα δεν που επιζητάει παρά ελάχιστους.

    Γιώργος Βασιλείου Μακρής

    Γενικός Διοργανωτής της ΣΑΣΑ (Σύνδεσμος Αισθητικών Σαμποτέρ Αρχαιοτήτων).Νοέμβριος 1944

Η προκήρυξη αυτή θεωρείται και όχι άδικα το πρώτο ανατρεπτικό νεανικό καλλιτεχνικό μανιφέστο στην Ελλάδα. Ένα κείμενο αντάξιο των κειμένων των Ντανταϊστών των αρχών του πρώτου παγκοσμίου πολέμου, των μετέπειτα καταστασιακών, αλλά και της Punk υποκουλτούρας του τέλους του ’70:ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ Κenos Fakelos.blogspot.gr