MY TROIΚΑ
ΜΙΑ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΚΑΙ ΞΕΝΑ-ΠΟΣΤΑΡΙΣΜΑ ΜΙΑΣ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ ΑΠΟ ΜΑΚΡΙΝΟ -ΟΧΙ ΚΑΙ ΤΟΣΟ- 2013. Επιστρέφω σε αυτό το προσωπικό,κάπως εξομολογητικό άρθρο μάλλον γιατί 9 χρόνια μετά δεν έχω να προσθέσω ή να αφαιρέσω τίποτα...
Κ.Β.
Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΤΡΟΙΚΑ* άρχισε να παίρνει σχήμα μεταξύ 2009-2010.
Το καιρό που έσκασε και η άλλη τρόικα. Όμως ενώ η καθεστωτική-πιστωτική-φορομπηχτική τρόικα, ήταν απολύτως σαφής στο, τι εστί βερίκοκο, [πχ ανακατανομή του πλούτου], η άλλη η κρυφή, η πριβέ, μου πήρε λίγο χρόνο παραπάνω για να την αποδεχτώ και να με πάρει υπό τον έλεγχο της.
Επιπλέον είναι γερμανική, η πιο σωστά γερμανόφωνη. Καθόλου τυχαίο…
Tέλος πάντων, my troika αποτελείται από τον Τhomas Βernhard [αυστριακός], επικεφαλής και αρχαιότερο μέλος [ γνωστός μου από το 1990 περιπου], W.G. Sebald-, γερμανός, [2009], τον Γιόζεφ Ροτ, εσκεναζίμ εβραίος, γερμανόφωνος, [2010]. Αυτούς μνημονεύω ως δική μου τρόικα, αυτούς υπακούω. Επιστρέφω και θα επιστρέφω σε αυτούς. Φυσικά υπάρχουν και άλλοι συνάδελφοι τους αλλά ας μη μπλεκόμαστε! Η τρόικα μου είναι σημαδιακή και σημαδεμένη. Είναι σημαδεμένη από την γερμανικότητα της. Από την ιδιαίτερη κεντροευρωπαϊκή, γερμανόφωνη παράδοση κριτικής σκέψης, από την άδολη αγάπη προς τις τέχνες και δη τις λαϊκές, με τη πέννα της στραμμένη προς τον άνθρωπο…
Το λέω και θα το επαναλαμβάνω, ο Tomas Bernhard** είναι το μέτρο με το οποίο αναμετρώμαι με τον δικό μου δανειστή, όχι πια σαν ένας αναγνώστης λογοτεχνίας… Γιατί είναι το υπόδειγμα, το πρότυπο στάσης… της έντιμης και βασανιστικής, αντι-παραθετικής στάσης και αντίστασης, απέναντι σε κάθε λογής καταναγκασμούς και εξουσίες. Με λίγα λόγια ο Τ.ΜΠΕΡΝΧΑΡΤ είναι το μέτρο για την ελευθερία, [όπως εγώ τουλάχιστον την αντιλαμβάνομαι], σε καιρούς ανελεύθερους. Τελεία και παύλα.-
**
Ήρθα σε επαφή με τον Τ.Βernhard πριν πολλά χρόνια με το ΡΙΤΕΡ, ΝΤΕΝΕ,ΦΟΣ[1991]*** στο θέατρο του Λ. ΒΟΓΙΑΤΖΗ και τον μίσησα! Δεν κατάλαβα τίποτα! Η παράσταση ήταν αφόρητη και ο Βογιατζής ακόμα πιο αφόρητος. Για σχεδόν 10 χρόνια αν άκουγα για Τ.Βernhard έφευγα μακριά. Μέχρι που κάποια στιγμή αποφάσισα να διαβάσω τους ΠΑΛΙΟΥΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ... και άλλαξα γνώμη, σιγά σιγά έπιασα να διαβάζω ότι έχει μεταφραστεί και άρχισε κάτι να αλλάζει μέσα μου. [Σήμερα τον θεωρώ εκπρόσωπο και επικεφαλής των δανειστών μου. Το κεφάλαιο που πήρα και παίρνω είναι αυτό που χρειάζομαι, το επιτόκιο γενναία επιδοτούμενο! ]
Τα ίδια ακριβώς μπορώ να πω για τα αλλά δυο στελέχη της τρόικας μου! Διαφορετικοί μεταξύ τους αυτοί οι γερμανοί μου, και οι τρεις, αλλα με κάποιο τρόπο μέσα μου, συγλίνουν προς τις ίδιες αξίες.
Όσο βαθαίνει η κρίση εκεί έξω τόσο πιο χρήσιμο και λειτουργικό είναι το λογοτεχνικό, ηθικό και κριτικό asset που αντλώ απο τη δικη μου τρόικα.
«Στρατευμένοι» με την αλήθεια του εαυτού τους χωρίς την παραμικρή έπαρση. Με παροιμιώδη γερμανική συνέπεια και εντιμότητα. Θησαυρός! Ναι!
Γιατί τώρα αυτή η αποθέωση των λογοτεχνικών τροικανών. Είναι προφανές ότι δεν είναι μόνο για την άξια τους ως συγγραφείς…
**
Μια μέρα στη δουλειά μου, συνειδητοποίησα ότι κάθε πρωί έλεγα καλημέρα στις καθαρίστριες που άλλοτε μου ήταν… αόρατες, τώρα όμως ορατές. Και μετά από καιρό μια άλλη μέρα συνειδητοποίησα ότι αυτό το χρωστούσα, σε κάποιους δανειστές μου, ξεχωριστά στους ΤΡΕΙΣ και πιο πολύ στο αρχηγό τους Τ. ΜΠΕΝΧΑΡΤ. Ισως υπερβάλω... Ας το πω τότε χωρίς περιστροφές. Υπό την επιρροή της τρόικας και διαφόρων συνεργατών τους, που δεν μπορώ να αποκαλύψω εδώ, καλημερίζω με ευχαρίστηση, καθημερινά και παντού όπου βρεθώ τις καθαρίστριες και έχω κόψει την καλημέρα σ` όλους τους αλλους.
Η δική μου τρόικα είναι λαϊκή, έχει ευγένεια, είναι ταγμένη με τη καλοσύνη των απλών ανθρώπων. Αυτό είναι όλο.
**
Τώρα στα περί γερμανών, και στα περί 3ου, 4ου, η 5ου ραιχ και τέτοια συναφή…
Πριν μερικά χρόνια αποφάσισα να επισκεφτώ την Κρακοβία. Κάτι κάπου διάβασα, ότι είναι η μόνη μεσαιωνική πόλη της παλιάς κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης, μετά την Πράγα που δεν καταστράφηκε από τους πολέμους, Ξεκίνησα να πάω τη δω. Τότε έμαθα ότι Κρακοβία σημαίνει και κάτι άλλο που δεν το ήξερα: Άουσβιτς – Μπίρκεναου. Πήγα ! και παρακαλώ κάθε καλό άνθρωπο, κάθε Ευρωπαίο, να πάει να προσκυνήσει. Ή τουλάχιστον να στείλει τα παιδιά του σαν μέρος της εκπαιδευτικής τους ενηλικίωσης. Και επίσης θέλω να πω για όσους έχουν τους γερμανούς, ένα βολικό σακί του μποξ να βγάλουν το σκασμό! Γιατί μόνο ηλίθιοι μπορούν να πάνε κει και να φύγουν μισώντας ένα λαό. Γιατί το Άουσβιτς είναι τόσο μεγάλο, τόσο ασύλληπτο, τόσο βαρύ, τόσο, … τόσο, … που δεν ανήκει στη γερμανικότητα , παρ` όλο αυτή το δημιούργησε, και μόνο αυτή θα μπορούσε να το δημιουργήσει τότε… αυτό το τερατούργημα δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει χωρίς συνενόχους, χωρίς ιδεολογία, χωρίς αποδοχή, και φυσικά όχι μόνο από γερμανούς. Και αν αυτό το τέρας δημιουργήθηκε μια φορά, τότε είναι σίγουρο ότι μπορεί να ξαναγίνει, με η χωρίς γερμανούς.
Οπότε λοιπόν το Άουσβιτς της Κρακοβίας η τα νέα Άουσβιτς που η Νέα Τάξη πραγμάτων απεργάζεται, έρχονται στον ύπνο η το ξύπνιο μου να με φρικάρουν, τρέχω πρώτα στη βιβλιοθήκη μου και μνημονεύω τον αγωνιστή Τ.Βernhard, τον αδέκαστο κριτή και οδοιπόρο στα σημάδια που άφησε η βαρβαρότητα, στα σώματα της Γερμανίας και της Ευρώπης, W.G.Sebald και στον καλό καγαθό, πολίτη του κόσμου, άγιο πότη, Josef Roth, τον εβραίο- ΙΩΒ, και όλα τοποθετούνται στη θέση τους και ο κόσμος αρχίζει να περιστρέφεται από την αρχή…
Πως λοιπόν να μη υπερασπίζομαι και να μνημονεύω μια τέτοια τρόικα; Χωρίς θρησκεία, με αδύναμη πίστη και ασήμαντα πάθη, βρίσκω καταφύγιο, συχνά, στους δικούς μου προσωπικούς γερμανούς!
*Αυτή η μάλλον βαρβαρική λεξούλα, που από ότι ξέρω, έρχεται από τα ρώσικα για να δηλώσει ένα τύπο αμαξιού που το έσερναν τρία άλογα, κατάφερε να γίνει ο πιο κοινός νεολογισμός σήμερα (2013) και μπορεί να υποδηλώνει ότι πλησιάζει η ώρα για μας τους νότιους να μεταβούμε προς μια κοινωνία μουζίκων, τσάρων και κνούτου! (Μπάνια τέλος! Ασφάλεια, συλλογικές συμβάσεις, ατομικά δικαιώματα κλπ, ΤΕΛΟΣ!)
**Mια εισαγωγή στον Τ.ΜΠΕΡΝΧΑΡΤ απο το κύριο μεταφραστή του -[tomanas-bernhard]
**Ξαναείδα το ιδιο έργο αργότερα, και ξανα πρόσφατα, και όποτε ξαναπεχτεί θα παω πάλι!
ART SERGEI CHEPIK, File:Orlowski
SoniKeKala 24NOV2013 (ή Κ.Β. 30.11.22)